ارتباط افزایش تعداد سلول‌های سیستم ایمنی و بیماری دیابت نوع دو
یافته‌های یک مطالعه نشان داد که در بیماری دیابت نوع دو، سلول‌های T کمکی افزایش می‌یابد و پاسخ‌های التهابی و بالا رفتن قند خون را به دنبال دارد. بیماری دیابت شیرین نوع دو، با اختلال در ترشح و مقاومت به انسولین و افزایش میزان گلوکز خون مشخص می‌شود. این بیماری به دلیل عدم تعادل در پاسخ‌های سیستم ایمنی و به دنبال آن ترشح بیش از حد فاکتورهای التهابی ایجاد می‌شود.
یافته‌های یک مطالعه نشان داد که در بیماری دیابت نوع دو، سلول‌های T کمکی افزایش می‌یابد و پاسخ‌های التهابی و بالا رفتن قند خون را به دنبال دارد.
بیماری دیابت شیرین نوع دو، با اختلال در ترشح و مقاومت به انسولین و افزایش میزان گلوکز خون مشخص می‌شود. این بیماری به دلیل عدم تعادل در پاسخ‌های سیستم ایمنی و به دنبال آن ترشح بیش از حد فاکتورهای التهابی ایجاد می‌شود.
«اینترفرون گاما»؛ نوعی سایتوکاین پیش‌التهابی است که منبع اصلی ترشح آن سلول‌های T کمکی است. بررسی‌ها نشان داده که اینترفرون گاما با بیماری‌زایی دیابت نوع دو در ارتباط است ولی اطلاعات کمی در خصوص درصد سلول‌های Tکمکی که اینترفرون گاما تولید می‌کنند، وجود دارد. سلول‌های T کمکی؛ یکی از انواع گلبول‌های سفید هستند که در دستگاه ایمنی بدن نقش دارند و به فعال شدن دیگر سلول‌های دستگاه ایمنی کمک می‌کنند.
از آن‌جا که اطلاعات کمی در مورد تغییرات اینترفرون گاما و ژن‌های مرتبط با آن در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو وجود دارد، پژوهشگران با بررسی درصد سلول‌های T کمکی که اینترفرون گاما را ترشح می‌کند و ژن‌های مرتبط با آن، این موضوع را مورد بررسی قرار دادند.
برای انجام این مطالعه؛ ویدا شیخ؛ استادیار گروه داخلی دانشکده پزشکی، میرحامد حسینی اقدم؛ کارشناس ارشد ایمونولوژی و مهدی بهزاد؛ دانشیار گروه ایمونولوژی دانشگاه علوم پزشکی همدان، مشارکت داشتند.
پژوهشگران در این آزمایش ۴۰ بیمار مبتلا به دیابت شیرین نوع دو که هنوز شروع به دریافت دارو نکرده بودند و ۴۰ فرد سالم (به عنوان گروه کنترل)، از بیمارستان شهید بهشتی دانشگاه علوم پزشکی همدان، را مورد بررسی قرار دادند.
نتایج این مطالعه نشان داد که در بیماران مبتلا به دیابت شیرین نوع دو نسبت به افراد سالم، درصد سلول‌های T کمکی ترشح‌کننده اینترفرون گاما به طور قابل ملاحظه‌ای افزایش یافته است.
با توجه به این موضوع، بیان ژن‌های مرتبط با این سلول‌ها نیز مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شد که بیان برخی ژن‌های موجود در سلول‌های T کمکی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو با درصد این سلول‌های T همبستگی دارد.
یافته‌های این مطالعه حاکی از آن است که درصد سلول‌های T کمکی ترشح‌کننده اینترفرون گاما به عنوان مهم‌ترین سایتوکاین ترشحی سلول‌های T کمکی و بیان دو ژن مرتبط با آن (IRF1 و NFKB) در بیماران مبتلا به دیابت شیرین نوع دو افزایش داشته است. همچنین در بیماران، افزایش پاسخ‌های التهابی مرتبط با سلول‌های T کمکی با افزایش میزان قند خون همبستگی مثبتی را نشان داد.
به گفته پژوهشگران این مطالعه؛ استفاده از آنتاگونیست مسیر اینترفرون گاما می‌تواند به عنوان یک راهکار درمانی استفاده شود و از بروز پاسخ‌های التهابی جلوگیری کند.
یافته‌های این مطالعه پاییز سال جاری به صورت مقاله علمی پژوهشی با عنوان «بررسی درصد سلول‌های T کمکی ترشح‌کننده اینترفرون گاما و بیان ژن‌های مرتبط در بیماران مبتلا به دیابت شیرین نوع ۲» در مجله پزشکی بالینی ابن‌سینا، زیر نظر دانشگاه علوم پزشکی همدان، منتشر شده است.