آیا مدیری هست که ۱۲ ماه حقوق نگرفته باشد؟/ کدام نهادها باید مدافع منافع کارگران باشند؟
حل مشکل هفت‌تپه پایان مصائب کارگری خوزستان نیست و عدم پرداخت مزایای کارگران، خبر تلخی است که از جای‌جای استان به گوش می رسد.
زندگی در خوزستان با مشکلات، رنج ها و سختی های فراوانی عجین شده است و متاسفانه، کار به جایی رسیده که فریاد اعتراض نماینده ولی‌فقیه در نماز جمعه به گوش همه گان رسیده که چرا در این استان هر هفته با یک معضل، مشکل و یا بحران روبرو هستیم؟
در فیلمی که در روزهای گذشته توسط رسانه نماز جمعه اهواز منتشر شده و نشان از همت جدی حجت‌الاسلام والمسلمین موسوی امام جمعه مرکز استان خوزستان برای پیگیری، مطالبه و حل معضلات خوزستان دارد، از زبان این شخصیت انقلابی می شنویم که اگر مهلت ۳ ماهه ای که برای حل مشکل هفت تپه داده ایم به پایان برسد و این ماجرا ختم به خیر و صلاح کارگران هفت تپه و مردم شوش نشود، من و نمازگزاران نماز جمعه اهواز به صف مردم پیوسته و تا پایان قطعی مسأله در کنار آنان خواهیم بود؛ گویا ایشان تنها مدافع جدی حقوق کارگری در استان است.
فسخ واگذاری هفت تپه، پایان خوش کابوس اسدبیگی
حالا، مسأله خصوصی سازی غلط و واگذاری ناصحیح شرکت توسعه نیشکر هفت تپه و تخلفات در مدیریت آن پس از واگذاری، با اعلام نظر قاطع و صریح دیوان محاسبات کشور مبنی بر فسخ واگذاری، پس از کش و قوس فراوان رو به حل شدن گذاشته و این خبر خوش، به معنی پایان کابوسی ست که ۲ سال تمام آرامش روانی و مالی شوش، هفت تپه و خوزستان را دستخوش خود قرار داده و خدا می داند که چه مصائبی را بر کارگران و خانواده های آنان تحمیل کرده است.
حل مشکل هفت تپه اما، پایان ماجرای مصائب و مشکلات خوزستان نخواهد بود؛ چرا که اگر اندکی اخبار روزانه این خطه زر خیز را مشاهده کرده باشید، قطعا وضعیت بد کارگری در استان به چشم شما نیز آمده است…
امداد خواهی کارگران شهرداری لالی از رهبر انقلاب
از روزگار تلخ و نابه‌سامان کارگران روزمزد در زمانه جولان کرونا و وضعیت نامعلوم پرداخت بیمه بی کاری به سرپرستان خانواری که دست های خالی شان شرمنده نگاه کم فروغ فرزندان چشم به راهشان است، به چه کسی باید گلایه و شکایت برد و از چه دستگاهی امید حمایت داشت؟
از کارگران بی کار و مزدِ روزمزد که بگذریم، روزی نیست که در این استان خبر تجمع، اعتصاب و اعتراض جمعی از کارگران زحمتکش و آفتاب سوخته این نهاد و آن شرکت به گوش نرسد…
۱۲ماه کار بدون دریافت حقوق، دردی است که کارگران شهرداری شهرستان لالی را به اعتراض واداشته و آن ها را به خیابان کشیده است و صدایشان درآمده که: رهبر انقلاب، آقای خامنه ای، رئیس قوه قضائیه، آقای رئیسی ما جز شما به کسی چشم امید نداریم… از آقای رئیسی خواهش می کنم به داد ما برسد!
تصویر تجمع کارگران شهرداری لالی
و ای کاش شورای شهر و شهردار شهرستان لالی پاسخی مناسب برای صدای اعتراض نجیبانه این کارگران داشته باشند و آیا، واقعا پاسخ مناسبی برای ۱۲ ماه زحمت بی مزد وجود دارد؟
اعتراض بی صدای کارگران کوت عبدالله
کارگران شهرداری کوت عبدالله یا همان شهرستان کارون اما به نوعی دیگر دست به اعتراض زده و چند روزی است از جمع آوری زباله های شهری خودداری کرده تا صدای خاموش خود را به گوش مسئولان برسانند.
کارگران شهرداری کوت عبدالله از جمع آوری زباله ها خودداری می کنند.
شهردار سابق شهرستان کوت عبدالله، در جمع خبرنگاران از مشکلات عدیده این شهرداری خبر داده و ۳ عامل تحمیل نیروی بیش از حد به این دستگاه، کمبود بودجه و ارزش افزوده مالی و عدم پرداخت عوارض ساخت و ساز از سوی مردم را از عوامل این مسأله اعلام کرده و می گوید: شهرداری کوت‌عبدالله حدود یکهزار کارگر دارد و منابع مالی محدود این شهرداری حتی پاسخگوی پرداخت حقوق کارگران نیست به همین دلیل قادر به اجرای طرح‌های عمرانی شاخص نمی‌باشد.
نواب حاجیان سعیدی همچنین گفته بود: بیشتر درآمد شهرداری ها از محل پرداخت عوارض ساخت و ساز است اما در این شهر ساخت و ساز رونق چندانی ندارد از سویی دیگر حدود ۷۰ تا ۸۰ درصد مردم کوت عبدالله عوارض پرداخت نمی کنند.
وی در ادامه ابراز داشته: درامدهای شهرداری کوت عبدالله به دلیل شیوع ویروس کرونا از قبل هم محدودتر شده‌است، این شهرداری حدود یک ماه و نیم تعطیل بود به همین دلیل درپرداخت حقوق کارگران با مشکل مواجه شد.
شهردار سابق کوت عبدالله همچنین از استخدام غیر متعارف در این شهرداری خبر داده بود: این شهرداری پیش از جدا شدن شهرستان کارون از اهواز جزء منطقه پنج شهرداری کلانشهر اهواز محسوب می شد و ۲۲۰ نفر نیرو داشت اما در سایه استخدام های غیرمتعارف و غیرقانونی در سال های گذشته این رقم به یکهزار نفر رسیده‌است./ایرنا
غیزانیه های تشنه و کارگران آبفای روستایی، بدون مزد
از سوی دیگر، کارگران آب و فاضلاب روستایی نیز مدتی ست از دریافت چند ماه حقوق و یا بیمه خود باز مانده اند و روزی در مقابل استانداری و روز دیگر در مقابل ساختمان آب و فاضلاب خوزستان تجمع کرده و حق شان را طلب می کنند.
صادق حقیقی پور مدیر کل آبفای خوزستان در تشریح این مسأله از وضعیت نابه‌سامان مالی این شرکت خبر داده است: حدود ۹۵۰ نفر نیروهای آبدار شرکت آبفا هستند که حقوقشان توسط پیمانکار پرداخت می گردد و در سه ماه گذشته پنج حقوق دریافت کرده اند ولی برخی حدود پنج ماه و کمتر، طلبکارند.
حقیقی پور تصریح کرده: در مجموع ماهیانه حدود ۱۴ میلیارد تومان حقوق نیروهای روستایی است که کل درآمد آبفای روستایی کمتر از یک میلیارد تومان است!
چه کسی مسئول است؟
این مثال ها تنها بخشی از ماجرای پر تکرار خدمت بی مزد کارگران در خوزستان است و بدون شک موارد بسیار دیگری از اعتراض کارگران در شرکت های دولتی، خصوصی، پیمانی و قراردادی وجود دارد اما سوال اصلی در اینجا این است که اولا: همانگونه که نماینده رهبر انقلاب در استان به این وضعیت اعتراض به حق دارند، مسئولان استان چه جوابی برای این همه بی مسئولیتی و سوء مدیریت دارند؟
دوم سوال اینکه مدیریت کلان استان، از استانداری و معاونت های ریز و درشت و مشاوران فراوان آن، تا نهادهای نظارتی و حمایتی چه نقشی در این مسأله ایفا کرده اند؟
آقای مدیر، آیا تا کنون ۱۲ ماه بدون حقوق کار کرده اید؟
سوم آنکه آیا تا کنون پیش آمده مدیر، مسئولان میان رده، شورای شهر و یا شهرداری برای ۱۲ ماه تمام کار کنند و حقوق نگیرند؟ چرا چنین چیزی برای کارگران اتفاق افتاده و برای مدیران محال است؟ آیا شهردار لالی، فرماندار کارون و یا استاندار خوزستان می توانند یک سال و یا چند ماه بدون دریافت حقوق و مزایا زندگی خود را اداره کنند؟
و آخرین سوال اینکه مشخصا نقش نهادهایی مانند اداره کار، دیوان محاسبات استان، نهادهای کارگری، اصناف و سندیکاها در مطالبه حقوق کارگران چه بوده و چه هست؟
و در یک کلام، کدام نهاد ها باید مدافع حقوق و منافع کارگران باشند تا روزانه شاهد اعتراض کارگرانی که حق بیمه، حقوق و یا سنوات آنان پرداخت نشده است، نباشیم؟